اینجانب محمد ابراهیم رضائی راد فرزند صفرعلی در تاریخ هفتم مهر سال 1304 شمسی در روستایی فتیده از قراء شهرستان لنگرود دیده به جهان گشودم. پس از گذشت دوران طفولیت در مکتب خانه های آن روز، قرآن مجید و برخی کتب فارسی از جمله نصاب الصبیان را فرا گرفتم. نظر به علاقه ای که به علوم دینی داشتم پس از گذشت چند سالی همراه آقای امینیان و شیخ رضا محمدی درس امثله را نزد مرحوم سید محمد باقر بنی سعید قاضی محله آغاز کردم و بدلیل عدم وجود حوزه علمیه در گیلان جهت تکمیل دروس دینی به قم عزیمت نمودم.

درست در روز چهاردهم فروردین 1323 شمسی در حالی که هجده بهار از عمرم گذشته بود  بار سفر را به قم بستم. در آن زمان حوزه توسط چهارتن از آیات عظام ، آیت الله سید محمد تقی خوانساری ، آیت الله صدر، آیت الله حجت ، و آیت الله فیض قمی  اداره می شد .از آنجا که مصمم بودم که به لباس روحانیت درآیم لذا پس از گذشت چندماه به اتفاق چند تن از دوستان در منزل یکی از روحانیون گیلان مقیم قم با شرکت چند تن از فضلا ء از جمله آیت الله سید موسی صدر مراسم ملبس شدن به لباس روحانیت را بر گزار کردیم.

پس  از طی مقدمات شرح لمعه نزد آیة الله صدوقی شهید محراب، رسائل را نزد آیة الله مشکینی (ره)، مکاسب را نزد آیة الله العظمی نجفی مرعشی ، کفایه را نزد آیة الله منتظری ، آیة الله فکور و آیة الله زاهدی قمی فرا گرفتم. سپس به درس خارج فقه و اصول ارتقاء یافتم. درس فلسفه و اسفار و تفسیر رانزد آیة الله طباطبایی ، منظومه را نزد آیة الله رضا صدر، خارج اصول و مباحث الفاظ را از محضر آیت الله خمینی(ره) و امارات را از محضر آیة الله العظمی بروجردی(ره) و فقه را از محضر معظم له و آیت الله شیخ عباسعلی شاهرودی استفاده نمودم و ضمن آن به تدریس دروس مقدمات ، حاشیه ، سیوطی ، مطول ، معانی و بیان اشتغال داشتم و برخی از مباحث در سال را به طور خصوصی برای بعضی از طلبه ها تدریس می کردم .